Verslag Momorial Van Damme

4/9/2020 - Brussel - Memorial Van Damme

Onze Nina Lauwaert heeft het BELGISCH RECORD UURLOOP op zak!!!

In heel wat Oost-Brabantse huiskamers heeft de VRT zich voorbije vrijdagavond niet bepaald populair gemaakt, zeker niet bij die gezinnen waar er binnen de plaatselijke ‘bubbel van vijf’ iemand met een aubergine-hart voor de buis zat gekluisterd, in de hoop toch iets meer dan een glimp op te vangen van onze first Lady op de fond, onze Nina Lauwaert. Andere jaren vertrekken er twee bussen vanuit Betekom, volgeladen met Roba’s die ‘s avonds hun stem kwijt zijn van het vele aanmoedigen op de voorbij hollende toppers. Alleen bleven om gekende reden de poorten ditmaal dicht voor de toeschouwers, en was het behelpen geblazen met ons beeldscherm en de bijhorende afstandsbediening.
Wel we hebben ze inderdaad in een glimp zien passeren, maar dat ‘ietsjes meer’ zal voor een andere keer zijn, moeten ze gedacht hebben bij onze nationale zender. In tegenstelling tot een aantal andere Belgische toppers, die wel voor de camera werden getrokken, en terecht trouwens, bleven ze omtrent onze sympathieke dame uit Sint Niklaas bijzonder op de vlakte. Nochtans was zij er als enige in geslaagd, in tegenstelling met die andere Belgische deelnemers op de spurt-, kamp- en halve fondnummers, om een nationaal record uit de tabellenkast te ranselen. Laat ons echter niet negatief worden, en trotsvol meegenieten met Nina en haar trainer Bart Raes, één dag na de 2° geslaagde opdracht van deze bizarre zomercampagne.

Na haar Belgische titel op de 5000m, hier in datzelfde Koning Boudewijnstadion, was dit een 2° doel dat ze op haar volstrekt gewijzigd programma had aangekruist. De organisatoren van de Memorial zijn verstandige mensen, en voorzagen binnen de koers om het uurloop-wereldrecord ook een ‘Belgische lading’, en zij wisten meteen dat ze met Nina kans op slagen hadden, zeker gezien haar adelbrieven op de marathon de voorbije jaren (2018 Eindhoven, 2019 Berlijn). Toch schrikte dat idee van … 1 uur lang rondjes draaien op een piste haar enigszins af, zeker bij een dame die eerder al meldde dat een 10.000m op het tartan al … behoorlijk saai aanvoelt. Toch hapte ze toe, zeker toen ze vernam dat Hanna Vandenbussche voor de nodige ‘steun’ zou zorgen, en daar heeft ze ondertussen nog geen minuut spijt van gehad.

‘Het was een fantastische ervaring’ meldde ze, er mogen lopen tussen wereldtoppers, en als één van de directe getuige mogen fungeren van een geslaagde wereldrecordpoging.
Ja, Nina gaat inderdaad niet iedere week aan de start staan met dames als de Nederlandse Sifan Hassan (Ethiopische roots), de Keniaanse Chemtai Lonah Salpeter die sinds 2016 voor Israël uitkomt, Eva Cherono en Brigid Kosgei, beiden nog altijd uitkomend voor Kenia, Helen Bekele (Ethiopië) en Europese toppers als Sarah Lahti (Zweden), en het Spaanse tweetal Marte Galimany en Elena Loyo.
Daarenboven, meldt Nina, heeft de organisatie er echt alles aan gedaan om voor sfeer te zorgen, om de atleten zoveel als mogelijk de lege tribunes te laten vergeten. Oprecht respect dus voor Van Branteghem en co.

 De opdracht was duidelijk, namelijk die verdomde 17km264 van DCLA-atlete Sigrid Vanden Bempt uit de boeken lopen, een niet te onderschatten prestatie, die de sympathieke Leuvense in 2003 uit haar mouwen schudde. Een ‘fascinerende uitdaging’ meldde Nina vooraf, beseffende dat het ‘afzien’ zou worden. En die voorspelling kwam behoorlijk uit. ‘Toertjes afmalen’ aan een vast opgelegd tempo, op die harde Brusselse baan, dat is echt geen wandeling door het park … Steunend op het werk van Hanne bleef ze mooi op schema lopen, maar de verkramping kwam stilaan om de hoek kijken en de onderste ledematen die voortdurend smeekten om even te ‘mogen ontspannen’ eisten dat ze zeer goed gefocust moest blijven. Die oververmoeide kuiten bij iedere uitduw blijven tarten is niet alleen fysiek zwaar, maar ook mentaal. Een uurloop is niet voor watjes, zoveel is duidelijk. Nooit zat Nina echt ver voor op die ‘afstand’, welke 13 jaar geleden werd gelopen, en dat zorgde natuurlijk voor extra spanning. Iedere verzwakking zou hier immers cash worden afgerekend.
Toen na 1 uur het eindschot klonk doorheen het lege stadion had Nina welgeteld 17km315m op haar teller staan, dus … 51m verder dan het vorige nationale record. ‘Ongelooflijk moe, maar zeer voldaan alsook heel blij om de geslaagde loodzware operatie’, zo omschreef onze Nina haar gevoel daar in die lege voetbaltempel.

Ook de dag nadien leken de benen nog te protesteren op iedere stap die ze zette, maar de geest was al volop aan het vooruit denken. Het uitgestelde 10km kampioenschap op de weg in Lokeren dwaalde al weer door haar hoofd, en het wereldkampioenschap halve marathon in Polen flitst al voor haar ogen. Met angst aanhoorde ze de ‘rode inkleuring’ van het volledige Spaanse vasteland, want het absolute hoogtepunt voor het komende halve jaar wordt de marathon in Valencia, waar ze meteen het Olympische ticket voor Tokio 2021 wil gaan ophalen. Laat ons oprecht hopen dat ze daarin slaagt, ook omdat zoals ze zelf meldt de druk er dan af is, en ze zelfs in het 2° deel van de winter, lees februari, al eens het veld kan induiken. Is dat nu net niet de periode dat we onze eigen crosscup-manche houden, ditmaal in het provinciaal domein de halve maan te Diest? …
Dromen mag, net zoals Nina, die de meeste van haar dromen nog waarmaakt ook. Ze is echt stilaan opgeklommen tot een ‘grote madam’ binnen de Belgische atletiek.

Beste Nina, van harte proficiat met dit Belgische record, en … ‘geniet ervan!’

Uurloop: Nina Lauwaert (ROBA) =  17km315 (Nationaal record)

rudy