Verslag BK CAD & SCHOL & JUN Aflossingen
14-15/09/2019 - Moeskroen
Nat Kamp cad/schol
Nat kamp aflossing juniors
Gouden Medaille voor Robbe & Benjamin & Timo & Milan, onze jun 4x400m!
Op hetzelfde moment dat onze jongeren pupillen/miniemen geschiedenis aan het schrijven waren in Tienen, openden onze collega’s van de atletiekclub in Moeskroen de poorten van hun piste, om er ’s lands beste cadetten en scholieren te ontvangen voor de nationale titelstrijd. Slechts 4 van de onzen vonden de weg naar deze Henegouwse stad, en dat is een getal dat ons als club meteen met de voeten op de grond zet …
Het contrast tussen beide meetings kon haast niet groter. Maar zeuren heeft totaal geen zin, ‘handelen’ daarentegen wel, en ondergetekende daagt daarom het bestuur en jeugdtrainers uit om over exact 12 maanden met … minimum 15 ROBA’s aan de start te verschijnen op die titelstrijd. Hebben we een deal?
Schrijf trouwens de namen van Charlotte Coene en Amélie Denecker al maar meteen op, want deze 2 meisjes hebben hier al een eerste maal ervaring komen opdoen, en ze deden dat daarenboven met veel bravoure.
Amèlie werkte haar geliefde 80mH af in een tijd van 12”78, en Charlotte mocht zelfs 2 maal optreden, want in de reeksen verbeterde ze haar persoonlijk 200m-record tot 26”42, wat er een top-8 prestatie bleek te zijn. In de namiddag zat er geen verbetering meer in bij de finale-run (26”96), mede door de opgekomen wind (van + 0,4 naar – 2,2…), maar die schitterende 5de plaats kunnen ze haar nooit meer afpakken.
Wedden dat we ze volgend jaar op de … dubbele afstand zullen zien optreden …??
Dikke Proficiat aan Amèlie en Charlotte!
De dag nadien waren onze sterke 1500m mannen Liam Dreessen (cad) en Mathias Eeckhout (schol) van de partij, 2 gasten die het vooral moeten hebben van ‘strakke tempo koersen’, waar er van bij het startschot wordt ingevlogen. Alleen is dat een scenario dat we net heel zelden te zien krijgen op een titelkoers, en dat was hier niet anders. Liam bijvoorbeeld kende een vlotte start, en liep in een gesloten groepje van een 7-tal atleten, tot aan de bel. Daar ontplofte de boel, en werd het halve fondnummer plots een veredelde 400m-loop. Liam schoof aardig mee (als 6de in de rechte lijn), maar iets voor de meet kwam er nog een concurrent overheen. 7de stek dus, en daar mag en moet hij (4’22”72) best trots op zijn.
Bij de scholieren zat de wedstrijd nog erger op slot, met 4 atleten naast mekaar lopend bij wijze van spreken. De winnaar verscheen met een tijd van 4’16”22 in de uitslag, en dat zegt natuurlijk alles. Ook Matthias zat lang veilig midden in het pak, maar eenmaal de eindspurt plots werd ingezet moest hij de meesten laten passeren. Finaal lag de 14de plaats op hem te wachten (4’22”72). Zowel Liam als Mathias kijken nu reeds stiekem, en met veel ambitie richting de komende wintermaanden, want het crossgebeuren is echt hun natuurlijk biotoop.
Naast de cadetten en scholieren worden ook jaarlijks de sterke juniors naar dit kampioenschap gelokt, om er hun aflossingskwaliteiten te etaleren. Hier werden onze clubkleuren verdedigd door het sterke 4x400m-kwartet Robbe De Putter, Benjamin Smets, Timo Vandeuren en Milan De Neef. Met een mix aan gevoelens verschenen onze jongens op het tartan, flitsend tussen een gezonde, nuchtere hoop op succes enerzijds (wie weet wel een medaille …), en anderzijds toch die knagende angst omwille van de ook weer niet geheel vlekkeloze voorbereiding. Denken we maar aan Robbe, die de voorbije maanden de trainingsarbeid fameus moest terugschroeven omwille van wat heupproblemen. Om tactische reden werd hij dan ook als startloper opgesteld, kwestie van nog 3 man achter de hand te hebben om zo nodig het één en ander recht te trekken, in het bijzonder door Milan, onze … enige echte 400m-man in dit bonte gezelschap. Op de weersomstandigheden viel ditmaal niets aan te merken, en dat maakte de strijd alleen maar eerlijker.
Robbe ging dus als 1ste loper van start; meer bepaald in baan drie, en hield tot even voorbij half koers perfect stand in 3de positie. Eenmaal in de rechte lijn liet de trainingsachterstand zich evenwel gelden, en viel hij wat terug. Op pure wilskracht (indrukwekkend vent !!) liep Robbe er als het ware dwars doorheen een muur (zo voelt de oplopende verzuring nu eenmaal …) en gaf nog als 5de loper het stokje door aan Benjamin. Deze nestelde zich de eerste halve ronde netjes op de 3de plaats en hield mooi stand tot de laatste 30 meter, om dan als 4de aan te kloppen bij Timo. En zeggen dat het voor Benjamin pas z’n tweede 400m-run was dit seizoen… Met Timo zat het stokje al in handen van iemand met behoorlijk wat wedstrijdmeters op zijn jaarteller, en dat is een niet onbelangrijk pluspunt in zo’n stressvolle estafetteloop. Hem ‘bezig zien’ qua loopstijl is op zich al een streling voor het oog, en met zijn typische voorvoet-afduw hield hij goed stand op de 3de à 4de stek. Vooraan waren de heren van CABW en de favorieten van KAAGent ondertussen wel stilaan maar zeker aan het weglopen (een kleine 15m…) van de rest van het pak. Voor slotloper Milan, zoals reeds gezegd … op de keper beschouwd, hier onze enige ‘echte 400m-loper’, was er dus meteen werk aan de winkel. En net dat specifiek 400m-inzicht gaf hem de enige juiste impuls, killersinstinct, om er die scheve situatie relatief snel recht te trekken. Reeds bij de eerstvolgende bocht had hij de vluchters al bij de kraag, en hij moet daar meteen gevoeld hebben dat zijn intrinsieke weerstand-snelheid net van een iets hoger niveau was. De Roba-omstaanders wisten niet wat ze zagen, zo snel wist Milan de situatie om te keren naar een scenario waar niemand vooraf had durven van dromen. Eveneens prachtig lopend duwde hij het gaspedaal nog wat dieper door, wat finaal resulteerde in een nieuwe clubrecordtijd van 3’25”55, en vooral die fameuze gouden medaille! Met veel respect werden ze bejegend door al de teams, die van KAAGent en CABW in het bijzonder, al was werkelijk iedereen kapot, gelopen tot op het gaatje …
Natuurlijk ongelofelijke taferelen daar aan de eindstreep … ouders die niet wisten te kiezen tussen die verbijstering, het ongeloof en toch die immense vreugde, en atleten die maar niet konden vatten wat hun net was overkomen …. Marc (vader van Milan) omschreef het als de overwinning van de 'wilskracht en de vriendschap' tussen 4 jonge gasten die mekaar al kennen van sinds de pupillenleeftijd, en daar toen voor het eerst met dat aflossingsstokje mochten optreden.
Ik heb zo’n vaag vermoeden dat dit artikel met veel plezier en terechte interne trots ten huize Anja Symons zal gelezen worden. De inzet en klasse van onze jeugdtrainers en hun atleten komt vroeg of laat … altijd bovendrijven …
Beste Robbe, Benjamin, Timo en Milan … van harte gefeliciteerd!
Roba-uitslag Moeskroen Dag 1 - Moeskroen Dag 2
rudy
