Verslag IFAM meeting Brussel

25-26/5/24 - Brussel (IFAM-tweedaagse)   

Voorbije zondag, tijdens het prov. Kamp. pup/min in Kessel-Lo botsten we tegen een zeer gelukkige DCLA-voorzitter aan, en dat niet alleen omwille van de vlekkeloze organisatie die ze er alweer uit de mouwen hadden geschud. Neen, vooral de schitterende berichten komende vanuit Brussel aangaande zijn eigen toppers (Elie Bacari op de 110mH, Noor Koekelkoren op de 100mH, Pieter Sisk, op de 800m, …) brachten hem op de rand van een vreugdedansje. Zeer begrijpelijk natuurlijk, want ook wijzelf waren voorbije weekend geregeld op ‘atletiek nu’ aan het sneukelen om te zien of er weer wat fraais vanuit het Koning Boudewijnstadion te noteren viel. Denken we maar aan het estafettedebuut van onze talentvolle sprinter Dieter Bergs, die als starter in de Belgische belofteploeg een fraai aandeel had in de schitterende eindchrono van 39”77. Samen met Robbe Torfs, Cedric Verschueren en Ibrahim Camara kwam hij uit op deze knappe tijd, die vrijwel meteen perspectieven biedt richting hun EK in 2025. Mogen optreden in de Belgische driekleur is niet iedereen gegeven, en dat zulks iets doet met een mens wist topfotograaf Johnny De Ceulaerde mooi vast te leggen op onderstaande foto. Oprechte dank dat we dit mooie beeld mochten gebruiken voor onze Website !

Maar we begonnen dit artikel met een foto van onze 5000m-mannen, en daar was ook alle reden toe.

Ook daarop staan 2 jonge gasten te poseren, die weten hoe het aanvoelt om in een Belgisch driekleur-truitje te mogen lopen, zijnde Yorick Van De kerkhove en Vince Van Winckel.
Samen met de 3° atleet op de foto, Timothy Convents, waren ze naar Brussel afgezakt om, net als Pieter Verschoren, er een 5000m af te werken. Pieter deed dit als jonge master op bijzonder fraaie wijze, zoals zijn tijd van 14’36”28 ook overduidelijk illustreert. Over enkele maanden, meer bepaald op 6 september, treedt ook Timothy toe tot die leeftijdscategorie, en dat zal, afgaande op zijn hier gerealiseerde chrono, via de grote voordeur zijn… Als je op bijna 35 jarige leeftijd nog 14’28”73 kan lopen weet de voltallige master-concurrentie dat ze er een kwaaie klant bij krijgen. ‘Na een zeer snelle start, was het gans de koers door afzien…’ zei Timothy achteraf, maar die opoffering werd aan de meet direct beloond, en zorgde voor blije taferelen. Ook onze piepjonge senior Vince was in zijn nopjes met zijn geleverde prestatie. Ondanks de toenemende studiedruk kwam hij hier, mede via die ideale sfeer, uit op een knappe 14’21”02-chrono. Dit belooft voor de rest van de zomer !
En dan moest Yorick nog komen, die achteraf meteen zei: ‘Deze wedstrijd is voor mij werkelijk perfect verlopen…’ De eerste 2km zagen we hem netjes in het midden van het toch wel grote pak, 32 atleten, meeschuiven, om vanaf dan stilaan maar zeker op te schuiven naar de voorste gelederen. Tijdens die laatste 3km werd het gaspedaal serieus ingedrukt, in zoverre dat Yorick die afwerkte in 8”14, wat op één seconde na zijn PR-tijd is op die afstand ! Met een laatste ronde in 60”-rond kwam hij uit op een fraaie eindtijd van … 13’52”81 !  Zijn gevoel aan de finish was er eentje van ‘ik ben niet kapot, dit kan nog een stuk sneller’. Het lijken dus nog leuke weken te worden voor de ROBA-supporters. Nu terug even concentreren op het kortere werk, de 1500m, gaf Yorick ons nog even mee.   
Zoals u al in de titel kon lezen was deze fameuze IFAM-meeting verhuisd van zijn vaste stek in Oordegem (werken aan de piste) naar Brussel, en daardoor was de belangstelling vanuit gans de wereld voor deze meeting alleen nog maar toegenomen. En die beeldspraak is niet overdreven, want welke organisator kan atleten begroeten vanuit Argentinië, Canada, India, China, Filipijnen, Australia, de helft van de Afrikaanse landen, en natuurlijk gans Europa. Zo kom je finaal uit op 2740 prestaties!  
Voor onze betere atleten, in het bijzonder ook onze betere jongeren zijn zulke meetings een droom om in te mogen en kunnen presteren. Het overweldigende van het stadion, de uitstekende piste, en de vele atleten van ‘niveau’, het zijn stuk voor stuk uitdagende prikkels die hun kunnen leiden en stuwen naar een hoger niveau. In de meeste koersen is ook een haas voorzien, al is dat op zich natuurlijk geen garantie tot succes. Vraag het maar aan Ward Delmé, waar de haas het enigszins liet afweten, de koers dus niet op een lint trok, waardoor er moest gevochten worden voor de juiste positie, met trek- en duwwerk tot gevolg. Meer dan een 1’56”65 zat er dan ook niet in. Voor zijn broer Kobe Delmé werd het helemaal een nare ervaring, daar hij na driekwart wedstrijd de strijd moest staken omwille van last achteraan in het bovenbeen, de hamstringzone dus. Gelukkig bleef onze 1°j junior Sten Van Ouytsel gespaard van al deze ellende, en kon hij wel genieten van een perfect uitgebalanceerde race, die hem naar een werkelijk schitterende 1’56”45 stuwde. En zeggen dat hij vorig seizoen zijn scholierenfase afsloot met een tijd van … 2’09”57. Van scholieren gesproken, op de 1500m hadden we 3 top-ijzers in het vuur liggen, zijnde Jolente Alen, Noor Peeters, en grote broer Lars Peeters. Lars was één van de … 123 lopers in het z.g.n. ‘after program 1500m’  en zat in de 5° van 8 reeksen. Hij had zo zijn zinnen gezet op deze koers, zeker na dat vele fraais van de voorbije weken, maar deze maal lieten de benen het echt afweten. Hij kon het strak opgelegde tempo niet bolwerken, en naar het einde toe liet hij het los, en kwam uitbollend binnen, in 4’06”33. Zijn zus Noor liep wel naar een persoonlijke besttijd van 4’42”43, maar dat leidde niet meteen tot vreugdedansjes, daar ze voelde dat er mits een ‘beter uitgebalanceerd wedstrijdverloop’ er nog een snellere eindchrono in zat. Zij liep samen met Jolente in een koers zonder haas, waardoor het aanvankelijk iets te traag ging. Onze beide meisjes zaten op een bepaald moment wat gevangen in het pak, en moesten dus via de achterzijde zich in baan twee loodsen om finaal de sprong naar voor te wagen. Jolente kwam finaal uit op 4’46”41, wat gezien haar ‘geheel verloren winter’ een zeer hoopgevende chrono is.
   
Ook voor de kortere afstanden waren er enkele ROBA’s naar onze hoofdstad afgezakt, zoals een Charlotte Kinable, Gilles Vluymans, Robbe Carchon, en het scholierenduo Noa Joos en Marie Vermeulen. Gilles kwam op de 400m uit op een tijd van 51”42, en Charlotte liet een 12”83-chrono optekenen op de 100m vlak. Ze genoten ongetwijfeld van de unieke sfeer, iets wat ook Noa en Marie met volle teugen deden. Noa sprak achteraf over een ‘uitzonderlijke ervaring’, en aan haar fraaie 12”59-tijd hield ze dan ook een zeer goed gevoel over. Ook Marie stond met een positieve drive aan de start, en dat zagen we vooral meteen in een ‘sterke startfase’. De inhoudelijk juiste training, alsook de warme omgang van haar coach Inge resulteerde hier al in een 12”78-chrono. Robbe, nog een man van ons spurtersteam, onder leiding van Koen en Inge, zal eveneens met veel plezier terugdenken aan zijn optreden alhier. Net als Marie en Noa gaf hij zijn ogen de kost, want je kan wel het één en ander opsteken van de ‘rest van de wereld’, ‘letterlijk’ in dit geval ! Robbe kwam bij zijn 200m uit op een schitterende PR-tijd van 22”78, en dat zelfs met nog een lichte tegenwind van – 0,6m/sec.  

We ronden dit verslag af met de jongste spruit van ons aanwezige team, namelijk cadet Joke Tytgat, die in het ‘pre program Women 800m’ serie 9  (op 10 wedstrijden) zegevierend voor haar rekening nam. Ze gaf er schaamteloos en zonder pardon 11 oudere rivalen het nakijken, waaronder ook 5 dames uit Frankrijk. Ze zat aanvankelijk geheel achteraan, maar op een kleine 250m van de meet schoof ze met één droge versnelling naar de voorste gelederen, en in de rechte lijn was er geen houden meer aan. De klok viel stil op 2’18”73, wat een zoveelste PR-tijd is voor haar.

Rudy