Verslag KVV CAD-SCHOL Deinze

15/08/2021 - Deinze - KVV CAD/SCHOL

4x brons en 2x goud!

Welgeteld 20 Roba’s trokken naar het Oost-Vlaamse Deinze, waar de plaatselijke atletiekclub een vlekkeloze organisatie afleverde, daar in hun gezellig, zonovergoten stadion. Beschermende zonnecrème was echt geen overbodig product, ook voor de vele begeleiders en ouders, die mee waren afgezakt naar de Leiestreek. Om 9u15 werd het kampioenschap van start geschoten, om pas rond … 19u te eindigen met het laatste steeplenummer. Een bijzonder lange dag dus, zeker voor de spurters die ’s morgens hun 100m moesten afwerken, en pas laat in de namiddag de 200m kregen voorgeschoteld. Ook voor de harde supporterskern was het een marathon-organisatie, maar toch hebben we er ons niet echt verveeld, wel integendeel.
20 Roba-atleten die de VAL-minima konden halen, en zich vervolgens ook nog inschreven, is eerlijk gezegd te weinig voor een grote club als de onze, daar moeten we echt niet flauw over doen. Met slechts 3 scholieren op appel kunnen en mogen we echt niet tevreden zijn.
En toch zijn we daar niet onopgemerkt gebleven, omdat ons kleine team wel voor kwaliteit en spektakel zorgde. Met 4x brons en 2x goud wisten ze zich aardig in de kijker te lopen, springen en gooien, en helemaal mooi is dat het merendeel onder hen er vertrok met een persoonlijk record op zak! Dat realiseren, uitgerekend op de dag dat het er toe doet, is altijd een moment waarop iedere trainer gelukzalig en respectvol het hoofd buigt voor zijn/haar atleet.

Het begon al meteen op de 300mH waar ons Hera-meisje Hanne De Ridder 6° werd met een schitterende persoonlijke besttijd van 50”43. Op een loopnummer als dit plukt ze natuurlijk nog de vruchten van haar turnverleden, en het trainerstrio Theresa, Yo en Nathalie (polsstok onderdeel) weten dit gelukkig in de juiste banen te leiden. Yo & Nathalie waren hier trouwens van de partij, en ze bleken bijzonder verheugd met de verrichting van hun poulain. Even later was het alweer bingo, en ditmaal mochten de betrokken ouders hun fototoestel al meteen boven halen voor het podiumgebeuren. Door de coronamaatregelen werd deze ceremonie immers snel na de betrokken wedstrijd afgewerkt, in plaats van op vooraf vastgelegde tijdstippen binnen het uurschema. Bij de 8 finalisten op de 300mH cadetten jongens waren er 2 van de onze, zijnde Jonas Eelen en Kamiel Van Rompaey, en vooral deze laatste had vooraf gezien, bij het doorlopen van de deelnemerslijst, kans op eremetaal. Welgeteld … 42”06 seconden later stond er een doodgelukkige Kamiel aan de finishlijn te paraderen, want die kans op een bronzen plak greep hij met 2 handen aan. Een krachtige loopstijl, gekoppeld aan een reeds fraaie hordentechniek bracht hem tot deze schitterende PR-tijd, en vooral die 3° plaatst. Jonas kwam hem trouwens meteen feliciteren, en ook bij hem die brede glimlach op het gezicht. Jonas liep immers als 4° binnen, in een puike 43”61-chrono, welke hier achter zijn naam verscheen op het elektronische scorebord. Dat alles zorgde meteen voor intens geluk. Ook deze knaap zit onder de duidelijk veilige vleugels van het net genoemde trainerstrio, en hij weet zelfs zijn atletiek nog te combineren met die andere passie van hem, de basketsport. Aan springvermogen dus geen gebrek.

kvv01
Kamiel Van Rompaey (300mh cadetten)

Ondertussen waren natuurlijk ook de kampnummers van start gegaan, met daarbij Julia Van Hoof aan de kogelring, Kobe Coenen bij het speerwerpen, en Viktor Verlinden aan de verspringbak, allemaal atleten behorende tot ons meerkampteam. Julia, die met een 10m14 voldeed aan de selectie, bleef hier steken op 9m84, en de 10° positie, waardoor het spijtig genoeg al na 3 pogingen afgelopen was. ‘Te zenuwachtig’ zei ze achteraf, maar gelukkig zou ze zich later op de dag pittig revancheren met wel 6 pogingen (immers 7°)  bij het speerwerpen, en vooral een PR-afstand van 28m91. Eind goed al goed, dus …
Met diezelfde leuze is ook Viktor naar de verspringstand getrokken, in eerste instantie hopende om zijn eigen PR-resultaat van 5m30 zo en zo te verbeteren, en wie weet misschien zelfs mee te strijden voor één of ander eremetaal. De omstandigheden waren werkelijk ideaal (lekker warm, lichte meewind maar binnen de perken, een snelle aanloopstrook, …) en natuurlijk zijn al de betere verspringers van de partij, sterke concurrentie dus, nu eenmaal eigen aan zo’n titelstrijd.  
Dat laatste kan soms blokkerend werken bij sommigen, maar anderen laten zich niet gek maken, blijven kalm, en putten er juist de kracht uit om boven zichzelf uit te stijgen. We mogen zonder overdrijven stellen dat we dit laatste zagen gebeuren, daar aan die zandbak …
Bij zijn eerste poging, meteen 5m65, had Viktor al direct een eigen PR op zak, en kon hij zich dus onmiddellijk focussen op ‘deel twee’ van zijn missie, het gevecht aangaan voor het eremetaal. Met een 2° sprong van 5m77 zat hij al perfect tussen de toppers (gedeelde 3° positie), maar na poging 3 (5m45), 4 (5m63) en 5 (5m68) leek die verduivelde 4° plaats zijn lot te worden. In topconditie zitten (al 5 sprongen beter dan zijn oorspronkelijk record!) en toch achter het net dreigen te vissen, neen dat scenario zagen zijn aanwezige trainers Peter en Sietske liever niet gebeuren. Dus kreeg hij finaal nog een dosis peptalk over zich heen, afrondend met de ondertussen legendarische woorden van Peter … ‘en nu over die 6m, verdomme!’. Alle kracht en energie stak hij in die 6° aanloop, en de fraaie hangfase verraadde meteen een mooi uitgevoerde sprong… Onnodig te beschrijven wat de reactie was achter de omheining toen het resultaat op het bord verscheen … 6m05! …
Doch de voetjes natuurlijk meteen weer op de grond, want de 3 rivalen hadden immers ieder nog een 6° en laatste poging, en het verhaal van ‘het vel en de beer’ indachtig was de spanning er te snijden. Gelukkig voor Viktor en zijn gevolg overschreed niemand nog die 6m-barrière, en hing even later die schitterende gouden plak te bengelen rond zijn nek. Dikke proficiat, vent!!!
Aan Peter zouden we willen vragen om zijn ‘voorspellende oproepen’ in het vervolg … iets vroeger te doen, zodat bij iedereen de bloeddruk altijd netjes onder controle blijft…

kvv02
Viktor Verlinden (Verspringen cadetten)

Viktor zijn goede vriend en trainingspartner Kobe Coenen, stond inmiddels aan de speerstand, en volgde met een half oog daar het gebeuren, iets verder op. Kobe wist bij voorbaat dat brons hier het hoogst haalbare was, want met Finn Coene en Ben Vander Avert naast zich, was goud en zilver volstrekt onbereikbaar. Net als zijn makker Viktor wou hij in eerste instantie zijn titelstrijd minimaal afronden met een PR-worp, om dan vervolgens stiekem te hopen dat deze voldoende ver was voor de bronzen plak. Ook Kobe is een atleet die mentaal beresterk is, en zich net optrekt aan de spanning en stress van zo’n titelgebeuren. Bij zijn eerste 2 pogingen (38m71 en 38m54) zat hij al meteen boven zijn persoonlijk record (38m28), en na de 39m53-worp in ronde drie, begon iedereen van achter de balustrade gefocust uit te kijken naar die 40m-lijn. Met zijn 39m32 en 39m11 in poging 4 en 5 flirtte hij voortdurend met die barrière, maar ze passeren deed hij net niet. Zijn laatste worp was er eentje van het alles of niets-concept, maar toen had hij de bronzen medaille al veilig gesteld, en was ook zijn ‘dubbelslag’ (medaille en PR) meteen een feit. Schitterend, man!!
Het is en blijft een wonder hoe deze knaap zo’n kracht put uit dat frêle lichaam, en daar zelf altijd zo sereen en rustig mee omspringt. Later op de dag zagen we daar weer een staaltje van, ditmaal in de discuskooi. Na 2 nul-worpen wordt het bij de meeste jonge atleten meteen nagelbijten, en bang uitkijken naar die 3° allesbeslissende poging. Wel op zo’n moment schudde Kobe hier pardoes zonder verpinken een 31m34 uit zijn schouders, wat net geen PR-afstand is. Nadien volgde nog 3 nulpogingen, zijnde ‘alles of niets-worpen’, waardoor hij bleef steken op stek zeven. 

kvv03
Kobe Coenen (speerwerpen cadetten)

Wie Kobe en Viktor zegt, weet meteen dat ook rest van het vriendenkwartet, zijnde Robbe Van Rompuy en Stan Vertommen niet ver uit de buurt zijn. Al jarenlang klikt het gewoon tussen die veelzijdig aangelegde gasten, en dat fameuze ‘vriendenstatus’ is naast hun persoonlijk talent en de goede begeleiding een doorslaggevende parameter van hun collectief succes. Stan stond in de rechtstreekse finale van de 100mH, en liep een uitstekend parcours tot de 3° laatste horde, waarbij hij tijdens het neerkomen van de voet de hiel enigszins verzwikte, en dus het goede ritme danig kwijt geraakte. Ondanks die tegenslag liet hij toch nog een PR-tijd van 16”30 optekenen … Lastiger was het feit dat nadien nog het polsstokspringen op zijn programma stond, en hij niet voluit pijnvrij kon aanlopen, laat staan krachtig afduwen bij het insteken van de stok. Meer dan 3m10 zat er dan ook niet in.
Aan de hoogspringstand kon Viktor, zeker na zijn verspringavontuur, vrij en vrank er tegenaan gaan, en dat leverde hem een nieuwe persoonlijke recordhoogte van 1m65 op. Ook Robbe wou Deinze niet verlaten zonder zijn record (1m70) te hebben aangescherpt, maar hij droomde stiekem van nog iets extra, en wou net als Viktor en Kobe graag zijn opwachting maken aan het erepodium. Dat lukte hem finaal door hier een geslaagde poging af te leveren om 1m73. Net als Kobe ging hij tussen iedere poging even luisteren naar de extra tips van trainer Sietske, die vanuit de dwarspositie al de passages over de lat netjes kon volgen. ‘Insteek met de arm, en kromming van de rug’ was telkens de boodschap, en dat bracht hem tot die hoogte, die finaal ook goed was voor de bronzen medaille! Alweer vreugde in het kamp van onze 4 gasten, en ook bij de ouders van dit viertal, want ook deze sympathieke mensen trekken met mekaar op en genieten van ieders succes. Proficiat Robbe!

kvv04
Robbe Van Rompuy (Hoogspringen cadetten)

Ondertussen waren ook andere clubgenoten het beste van zichzelf aan het geven op de piste zelf.
Zo openden Lotte Van Vlasselaer (13”28) en Noa Joos (13”30) mee de debatten op de korte spurtafstand, maar een eigen besttijd zat er in de voormiddag niet in. Noa’s lichaamstaal was overduidelijk na haar 100m, en Lotte zat weliswaar heel even in de ‘waiting area’ voor de finalekoers, maar diens berustende uitstraling in die stoeltjes, was er eentje van …‘niet tevreden’.
Qua temperatuur was het nochtans ideaal voor de spurters, alleen de wind was lichtjes negatief.
Gelukkig hadden beide snelle dames nog een 2° kans, veel later op de dag, en vooral Noa greep die met beide handen vast. Mooi in de 4° baan kreeg ze een ideale koers voorgeschoteld, en vooral haar laatste rechte lijn was er eentje om in te kaderen. Ditmaal wel die mooie glimlach op het gelaat van ons DAK-meisje, en dat mocht ook wel met een zege in haar reeks, en vooral die fraaie PR-chrono van 27”33. Lotte kreeg in de andere reeks de buitenbaan gepresenteerd, en waarschijnlijk mede daardoor startte ze veel te snel, wat ze finaal (27”39) enigszins moest bekopen.  

kvv06
Onze Noa Joos, sterk bezig op de 200m !!!

Lisa Vandamme was één van de 16 meisjes cadetten op de 400m, en ook zij rekende op een topdag.
Uitgerekend haar startblok-luidspreker begon wat lastig te doen (bleef storend geluid maken …) toen ze voor het eerst in de blokken kroop, en dus moest iedereen rechtstaan, en zich klaarmaken voor een 2° poging. Mogelijk zorgde dit mede voor extra spanning, want in ieder geval was haar start echt niet goed (gebruikte eigenlijk haar blokken niet, stapte er haast uit …), en die mislukte aanvangsfase kon ze verder in de wedstrijd niet meer rechttrekken. Met 64”83 bleef ze haast 2 seconden boven haar besttijd. ‘kop op’ beste Lisa, hoofd niet laten hangen, en meteen sportieve revanche nemen in één van de volgende koersen.
Diezelfde boodschap geldt ook voor Charlotte Coene die bij de scholieren meisjes bezig was aan een uitstekende 100m, toen ze plots op pakweg 15m van de meet haar voet slecht positioneerde, en pardoes tegen de grond smakte. Weg toptijd op de 100m (was zeker op weg naar een PR, als we zien welke tijd de rest kreeg), en vooral … weg de 200m in de namiddag, want op haar beide knieën, flank en schouder zagen we meteen schaafwonden opduiken. 1u later, na een blijkbaar verplichte passage bij de arts (??!!), trok ze voorzien van een half dozijn verbanden, terug huiswaarts …
Beste Charlotte, 1 boodschap … ‘klasse komt altijd terug bovendrijven, dus kijk snel uit naar de volgende koers …’

Dat het zonnetje meer dan zijn best deed om het stadion in alle betekenissen van het woord ‘op te warmen’ weet u ondertussen, en daar wisten de atleten van de korte afstand en op de diverse kampnummers echt van te profiteren. Alleen hadden de collega’s van de 800m, 1500m en 3000m daar een iets genuanceerdere mening over, en zij zagen scenario’s als de man met de hamer, plakkerige mond en sneller gevoel van zuurstofschuld al de revue passeren. Meestal wordt er op een titelstrijd al eerder tactisch gelopen, en dit hoge ozon-aanbod deed daar bovenop nog een extra duit in het zakje. Persoonlijke besttijden waren niet meteen aan de orde, temeer daar ook de wind in de namiddag toenam. Vraag het maar aan Maxime Hulders (2’25”48) en Isas Van Assche (2’21”44), die in de eerste reeks 800m cadetten het beste van zichzelf gaven. Bij het merendeel van de wedstrijden was de eerste wedstrijdhelft traag tot zeer traag, om dan te ontploffen in de eindfase. Dat zagen we ondermeer bij de 1500m cadetten meisjes, waar onze 1°j Xantippe Servotte (5’23”36) onze clubkleuren naar behoren verdedigde, alsook op de 3000m scholieren, met ondermeer Ulrike Vandoolaeghe. De eerste kilometer schoof ze netjes mee in het peloton, maar eens ze daar het gaspedaal verder indrukten, moest ons Hamme-meisje (11’12”63) passen, en stond ze er nog 2 lange kilometers alleen voor. Als 6° op 9 deelnemers liep ze binnen, ditmaal zuiver op karakter. We weten wat deze jonge dame in haar mars heeft, en ze hoeft maar te wachten op een zuurstofrijke avondmeeting, met een egaal wedstrijdtempo, en dan staat daar een chrono van 10’40 achter haar naam.  
We keren nog even terug naar de 800m, meerbepaald naar de 2° reeks, waar Seppe Bossaert en Seppe Huenaerts van de partij waren. Ook hier kregen we een trage aanvangsronde gepresenteerd, maar het geluid van de bel leek meteen voor olie op het vuur te zorgen, want met horten en stoten werd de 500m-bocht afgewerkt. Onze 2 Seppes waren alert genoeg om netjes een ontstane kloof te dichten, maar in de daarop volgende rechte lijn staken ze vooraan er nog een tandje bij, en die snok was er te veel aan voor onze beide gasten. Op een kleine 150m van de meet leek het kalf verdronken, maar bij het ingaan van de laatste rechte lijn zag Seppe Bossaert dat de 3 koplopers niet meer verder wegliepen, wel integendeel, en met een werkelijk indrukwekkende remonte had hij de 3° man al snel te grazen, en voor positie twee kwam hij maar een halve meter te kort. ‘Ik durfde niet mee te schuiven’ zei hij achteraf, maar dat kon de pret niet deren, want die bronzen medaille hing toen al te schitteren rond zijn nek. Zijn trainer Vera Meuris stond natuurlijk terecht mee te genieten aan de zijlijn … Knap Seppe!   
Onze 2° Seppe in koers was niet content na afloop, maar daar was geen enkele reden toe. De eerste 400m was het wringen en positie kiezen, net zoals voor Isas en Maxime in de 1° reeks, maar na 500m ontplofte het, en werd het een bikkelharde ‘ieder voor zich-koers’, waarbij onze 2° Sander absoluut niet plooide, laat staan … weggelopen werd. Bij zo’n tactische koers zegt een eindtijd echt … niets.

kvv05
Seppe Bossaert (800m cadetten)

De enige wedstrijd waar van bij de start volle bak werd gelopen was die van de 1500m bij de cadetten jongens, en daar hadden we met Lars Peeters een beresterke pion geplaatst, te midden van het 18 koppen tellende peloton. Ja, deze heren hadden duidelijk geen boodschap aan ‘afwachten’ en ‘voorzichtig positioneren’, neen hier werd resoluut gekozen voor tempowerk, waardoor al snel de deur achteraan open stond, en er één na één atleten de rol moesten lossen.
Lars, even ter herinnering … nog maar 1° jaars, hield daarentegen goed stand in de buik van het peloton, en schoof mee waar het kon. Ondanks zijn jeugdige leeftijd voelt Lars perfect de grenzen van zijn kunnen aan, en loopt daardoor altijd op de limiet, zonder deze evenwel te overschrijden. Menige concurrent moest hier plots de rol lossen, om vervolgens meteen weg te zakken, en dat is iets wat we Lars nog niet hebben zien overkomen, net omwille van dat eigen perfect aanvoelen. Met een eindtijd van 4’25”38 liep hij schitterend als 5° over de finishlijn, amper 1,5 seconde boven zijn eigen besttijd. Dat bewijst meteen dat er niet is gewandeld of tactisch is gelopen. Knap, vent!  

Met het brons van Seppe, Robbe, Kobe en Kamiel, en het goud van Viktor zaten we natuurlijk al aardig op schema, maar stiekem keken we toch uit, verwend als we zijn, naar eremetaal op het koningsnummer van de atletiek, de 100m vlak. Alle ogen waren dus alweer gericht op onze … 1° jaars scholier Dieter Bergs, die hier voor de 100m en 200m was ingeschreven. Zoals al meermaals vermeld, de weersomstandigheden waren perfect voor de spurtnummers, en daardoor werd de druk en de daaraan gekoppelde stress alsmaar groter voor onze sympathieke knaap met de snelle benen. Op zo’n moment is de meerwaarde van zijn trainer Koen van goudwaarde, door de rust te bewaren, schematisch de opwarming af te werken, en hem vertrouwen in te spreken, vertrekkend vanuit dat aangeboren sprintvermogen van zijn poulain.
Dit laatste illustreerde Dieter meteen al in de reeksen, door als enige onder de 11”-grens te duiken, met een machtige … 10”89. De overigens uitstekende microman moest hier toch even naar de gepaste woorden zoeken, om deze chrono juist te duiden, zeker toen bleek dat de wind zelfs lichtjes negatief (-0,5m/sec) was. ‘Wat gaat dat worden, mocht er wel reglementaire rugwind zijn geweest’ vroeg de speaker zich hardop af, en dat antwoord kreeg hij enkele uren later in de finale netjes gepresenteerd… Met een rugwind van 1,5m/sec doken 3 scholieren onder die fameuze 11”-chrono, zijnde KAAG-atleet Senne De Vos, derde met 10”86, Waaslander Cedric Verschueren op de 2° stek met 10”76, en op de gouden positie onze eigen Dieter, nog net een halve neuslengte voor zijn rivalen die hij finaal het nakijken gaf. Gans de koers lag hij duidelijk voorop, en die uitgangspositie bleek ook nodig aan de meet, want daar werd met duizenden van een seconde gewerkt … Een schitterende zege dus, en de bijhorende gouden plak, en dat met een nieuw clubrecord van … 10”76! De 11”00 van Mario Liekens, gelopen in 1989, kan nu eindelijk uit de recordkast… Om die 10”76 echt naar waarde in te schatten is het misschien goed om te weten dat dit niet alleen de beste jaarprestatie is binnen België, maar vooral ook de … 4° chrono op de ranglijst aller tijden bij de scholieren, en dat dus als … 1° jaars! DIKKE PROFICIAT, beste Dieter!!

kvv06
Dieter Bergs (100m scholieren)

Na de korte euforie, was het terug rusten geblazen richting het namiddagprogramma, waar de rechtstreekse finale van de 200m nog moest afgewerkt worden. De voorbije weken (ondermeer Flanders Cup van Kessel-lo) had Dieter in samenspraak met Koen enkele wedstrijden laten passeren om de soms optredende verkramping in de hamstring niet verder te laten toenemen, en dus kroop Dieter niet bepaald ‘zorgenvrij” voor de 3° maal in de startblok. Zijn eerste 100m bochtenwerk was niet perfect, en op een kleine 50m van de meet liet hij het lopen, om de opkomende spierspanning niet verder uit de dagen. En zeggen dat hij nog uitkwam, als 6°, op een tijd van … 22”77, een kleine 20 honderdsten van zijn PR.
Beste Dieter … nu ‘nagenieten’ aub, van uw fameuze passage hier in Deinze, waar we met z’n allen van genoten hebben …

rudy

 

Uitslag;

CAD - 300h - Dames (0,76m):
 
6  De Ridder Hanne 2007 ROBA 50.43 (PR)
CAD - 300h - Heren (0,76m):
  3 Van Rompaey Kamiel 2006 ROBA 42.06 (PR)
  4 Eelen Jonas 2006 ROBA 43.61 (PR)
CAD - 100 - Dames
Reeks: 1 (24 deelnemers)
  11   Van Vlasselaer Lotte 2006 ROBA 13.28 -0.2
  13   Joos Noa 2007 ROBA 13.30 -0.2
CAD - 200 - Dames
Reeks: 1 (18 deelnemers)
  6   Joos Noa 2007 ROBA 27.33 +1.3 (PR)
  7   Van Vlasselaer Lotte 2006 ROBA 27.39 +1.8
CAD - 400 - Dames
Reeks: 1 (16 deelnemers)
  13   Vandamme Lisa 2006 ROBA 1:04.83
CAD - 800 - Heren
Reeks: 1 (13 deelnemers)
  3   Bossaert Seppe 2006 ROBA 2:08.93
  6   Huenaerts Seppe 2006 ROBA 2:13.93
  11   Van Assche Isas 2007 ROBA 2:21.44
  12   Hulders Maxime 2007 ROBA 2:25.48
CAD - 1500 - Dames
Reeks: 1 (9 deelnemers)
  7   Servotte Xantippe 2007 ROBA 5:23.36
CAD - 1500 - Heren
Reeks: 1 (18 deelnemers)
  5   Peeters Lars 2007 ROBA 4:25.38
CAD - 100h - Heren (84/10H/8,5)
Reeks: 1 (7 deelnemers)
  7   Vertommen Stan 2007 ROBA 16.30 +1.6 (PR)
CAD - hoog - Heren
Reeks: 1 (9 deelnemers)
  3   Van Rompuy Robbe 2006 ROBA 1.73m (PR)
  6   Verlinden Viktor 2006 ROBA 1.65m (PR)
CAD - ver - Heren
Reeks: 1 (12 deelnemers)
  1   Verlinden Viktor 2006 ROBA 6.05m +0.8 (PR)
CAD - polsstok - Heren
Reeks: 1 (6 deelnemers)
  6   Vertommen Stan 2007 ROBA 3.10m
CAD - kogel - Dames (3kg)
Reeks: 1 (12 deelnemers)
  10   Van Hoof Julia 2006 ROBA 9.84m
CAD - discus - Heren (1kg)
Reeks: 1 (12 deelnemers)
  7   Coenen Kobe 2007 ROBA 31.34m
CAD - speer - Dames (0,5kg)
Reeks: 1 (9 deelnemers)
  7   Van Hoof Julia 2006 ROBA 28.91m (PR)
CAD - speer - Heren (0,6kg)
Reeks: 1 (5 deelnemers)
  3   Coenen Kobe 2007 ROBA 39.53m (PR)
SCH - 100 - Heren
Reeks: 1 (23 deelnemers)
  1   Bergs Dieter 2005 ROBA 10.89 -0.5 (PR)
Reeks: 2 Finale (7 deelnemers)
  1   Bergs Dieter 2005 ROBA 10.76 +1.5 (PR)
SCH - 200 - Heren
Reeks: 1 (20 deelnemers)
  6   Bergs Dieter 2005 ROBA 22.77 +2.1
SCH - 3000 - Dames
Reeks: 1 (8 deelnemers)
  6   Vandoolaeghe Ulrike 2005 ROBA 11:12.63