Verslag veldloop Mechelen

11/11/2023 - Mechelen (veldloop)

Schitterende zege voor Joke en Robbe bij de cadetten!

Al jaren is de veldloop van Mechelen één van de grootste in Vlaanderen, en dat was ook deze editie met een kleine 1300 ingeschreven atleten niet anders. Het contrast met de crossen van de dag nadien, zijnde Pelt (504 inschrijvingen), Lebbeke (570) en vooral Tessenderlo (slechts 362…) is en blijft verbazingwekkend groot. Hun sterkste troef is natuurlijk die aparte feestdag, welke deze maal weliswaar pal in het weekend viel, maar waarop zij tot op heden het monopolie bekleden. Alsook de accommodatie, en vooral dat alles bevattende crossterrein, wat letterlijk alles bevat wat je van een modern veldloopparcours mag verwachten. U krijgt er snellopende grasstroken voorgeschoteld, met heuveltjes op en af, en ja zelfs de in Vlaanderen blijkbaar onvermijdelijke zandstrook, langsheen het meer in het provinciaal domein De Nekker, ontbreekt er niet. Als neutrale toeschouwer is het al volop genieten geblazen alleen al door de omgeving, en daar komt voor de ‘betrokken’ clubsupporter natuurlijk nog een dimentie bij, die van de spanning, hoop en de verwachtingen.  

Op onze ROBA-veldloopkalender hadden we zowel Mechelen als Tessenderlo weerhouden, dus het was ‘kiezen’ geblazen voor de jongelui. De meesten opteerden voor de trip naar onze vrienden van Looise, vooral vanuit onze Diestse en Betekomse kern, terwijl onze HERA-lopers en Berlare-atleten naar de manenblussers waren afgezakt, ruim aangevuld met de andere helft vanuit Betekom. Met 59 lopers waren we pas het 8° team, en gingen we volledig op in de massa, wat een totaal ander beeld was dan het gebeuren … één dag nadien….

Van bij de pupillen en miniemen onthouden we vooral de schitterende 5° plaats van Lenthe Nijs bij de 1° jaars miniemen. Zij ging er haar zus Febe Nijs, 14°, Ellen Borremans, 34°, en nieuwkomer Fatoumata Mertens vooraf. Fatoumata vocht een mooie sportieve strijd uit met Ellen, en dat leverde haar een 36° stek op. Bij de 2° jaars miniemen gaf Nell Van Lancker het beste van zichzelf, en dat bracht haar de 47° plaats op. Nell en Fatoumata zijn nieuwe namen, die in onze DAK-kern zijn komen aanwaaien, en die we dus ‘van harte welkom’ heten. Bij de jongens zagen we Arne Happaerts 58° worden bij de 2° jaars, en Kobe Heylen 38° in de koers net voordien, maar Arne en Kobe voorstellen is heus niet meer nodig, daar we die namen al veel beter kennen vanuit vorige wedstrijden.
Bij de pupillen zagen we slechts 3 ROBA-truitjes, want ook in deze categorie kozen de meesten voor de cross in Tessenderlo. Frans Uyttersprot kreeg er, net als de andere 67 eerste jaars, 1100m voor de voeten geworpen, en hij knokte zich naar een 55° eindpositie. Ook bij de meisjes pupillen stonden 2 ROBA’s te trappelen aan de startlijn, zijnde Celeste Vermaelen en Lizz De Smet, en zij liepen even later als 28° en 38° binnen, na een sterk bevochten wedstrijd.

(alle foto’s in dit verslag zijn alweer van onze clubfotograaf Sven Janssens !)          

In de titel van dit artikel kon je al lezen dat bij de cadetten onze supporters in de watten werden gelegd, en heus niet alleen door Robbe Vandamme en Joke Tytgat. Joke had nochtans enkele dagen ziek zijn achter de rug, maar dat weerhield haar niet om hier op bijzonder verstandige wijze af te rekenen met de 1 jaar oudere Duffelse Elise Pletinck, wat absoluut geen pannenkoek is. Trainer Dany was van de partij om Joke met raad en daad bij te staan, en zoals reeds gezegd … het resultaat mocht er zijn. Verder in het pak van 67 meisjes zagen we ook Kaat Deckers en Ebe Rogiers het beste uit zichzelf te halen, en met succes. Kaat werd mooi 22°, na een zeer gelijkmatig gelopen koers, en Ebe liep als 29° binnen, na eveneens een sterk bevochten koers.     

Bij de jongens ondernam Robbe Vandamme een alles versmachtende blitzstart, en nog vooraleer de gasten de startlus hadden afgewerkt, had hij via deze actie gans de boel uit mekaar getrokken.

Gans de koers door moest hij het tempo hoog genoeg houden om zijn voorsprong te consolideren, maar een terugkeer vanuit het achterliggend pelotonnetje liet hij echt niet meer toe. Hij passeerde na een beresterke vertoning de meet, met 4” voorsprong op Jordan Rooms van ACW en Stef Janssens uit Bonheiden. De combinatie ‘Janssens en Bonheiden’ doet misschien een belletje rinkelen bij u, en dat klopt, deze Stef is inderdaad immers de zoon van de oud-Europese veldloopkampioen bij de juniors, Hans Janssens, tevens ooit nog lid geweest van onze club.
Iets verder in het pak, 65 atleten groot, was de kleinste man in koers, Ferre Berghmans, met een fameuze inhaalkoers begonnen (zie foto hierboven). De start blijft voor deze talentrijke knaap de enige zwakkere schakel in zijn schitterend ‘kunnen’, zeker als daar vooraan een clubmakker helemaal de boel op stelten zet met die versmachtende uithaal. Ferre had welgeteld 2760m lang de tijd om de situatie recht te trekken, en daar lukte hij bijzonder aardig in, afgaande op zijn finale 8° eindplaats. Volgende zondag is hij op het Belgisch kampioenschap tenminste al verlost van die 1 jaar oudere en 1,5 kop grotere concurrenten, en zou er wel eens een zeer mooie uitslag uit de printer kunnen rollen. Ook Ferre zit bij het team van trainer Dany, en werkt dat deels af op de Betekomse piste. Met Kasper Rijnders, op positie 40, en Rune Happaerts, als 52°, hadden we nog 2 andere gasten in die sterke cadettenreeks zitten. Kasper zullen we samen met Robbe en Jarne Rijmenants volgende week terug aan het werk zien in Hulshout, op de fameuze Belgische titelstrijd.  
Slechts 1 scholier zagen we hier aan het werk, en dat was Nina De Roeck, die met een 18° plaats op 28 deelnemers een voor haar doen zeer fraaie wedstrijd liep. Achteraf was ze dan ook bijzonder te spreken over haar eigen prestatie, en terecht.

Nina zat in dezelfde koers van de masters +50, en daar verschenen Vera Meuris en Rita De Vries als respectievelijk 4° en 9° in de uitslag. Later op de middag liepen we Nina alweer tegen het lijf, ditmaal als hevig supporter van papa Nico De Roeck, die bij de jonge masters-koers zijn trainingsvriend Tim Cuypers netjes het nakijken gaf, als 36°en 37°. Vooraan in dat pak liep Kristof Speltinckx, naar een uitstekende 9° eindplaats, maar hij was daar wel bijzonder diep moeten voor gaan.

Door de regen van de voorbije weken veranderden de ogenschijnlijk diepgroene weidezones stilaan in aardewegen, die in de vele bochten koers na koers meer en meer uitgroeiden tot moeizaam te passeren zompige modderstroken. Vraag het maar aan Michel Ocula, Redgy Tytgat of Hubert Grandjean, die bij de M50+ als 38°, 33° en 23° de eindmeet passeerden. Ook Wim Wuyts, 15°, en Filip Smets, 13°, zagen we zwoegen, daar in De Nekker, al is Filip van geen kleintje vervaard.

Vooraan in de koers zagen we Wouter Verbist een zeer snelle eerste ronde afwerken, achteraf gezien waarschijnlijk net … ietsjes te snel,  want toen Bart De Nijs hem passeerde kon hij er zijn wagonnetje niet aanhangen. Toch kan Wouter zeer tevreden zijn met de 6° stek die hij hier finaal wist te behalen, voor ondermeer een sterk lopende Jos Derdin, mooi 8°, en Benny Van Vlasselaer, die ook tot het gaatjes ging om fraai als 10° binnen te lopen. Vooraan leek Bart naar de 3° podiumplaats te lopen, maar in de strook richting de finishlijn liet hij zich nog ‘vloeren’ door Lierenaar Dirk Vets, die in de spurt zonder pardon afrekende met onze sterke ROBA-man. ‘Die man is echt snel’ zei Bart achteraf, maar hij mag ook zijn eigen snelle finish niet onderschatten, zeker na zo’n loodzware cross, als de deze.
Naarmate de wedstrijden mekaar opvolgen werden de bochtzones alsmaar diepere moddersluiven, wat de opdracht er niet gemakkelijker op maakte. Vraag het maar aan Catherine Smets, 20° bij de seniors, of Veerle Smets, die ook 20° werd, maar dan bij de jonge masters. Onze andere senior in koers, Karo De Nijs maakte er zelfs haar crossdebuut van, en zij moet misschien wel even gedacht hebben … ‘waar ben ik in Godsnaam mee begonnen … ??”  Gelukkig kan deze kersverse BETA-dame wel tegen een stootje, en als lid van het trainingsgroepje van Michael moet ze haar mannetje wel kunnen staan, daar ze voorlopig in haar eentje voor de nodige girlpower moet zorgen. Dat dit geen probleem is bewees ze hier meteen met een mooie 12° eindplaats.

Trouwens 2 van haar mannelijke trainingsgenoten, zijnde Lode Wuyts en Lander Van Dijck werden even later de weide opgestuurd voor hun 7760m lange koers, samen met onze sterke Berlare-man Lenn Teugels.

In de eerste ronde zagen we Lenn nog meeschuiven in de kopgroep, maar naarmate de wedstrijd vorderde moest hij die 6 gasten laten gaan, en zat hij te snel in een soort niemandsland, geheel op zijn eigen aangewezen. Meer dan die 7° plaats zat er hier vandaag niet in voor Lenn, en aan de meet was zijn teleurstelling overduidelijk. Ondertussen zagen we ook Lode zeer sterk passeren in het eerste deel van de koers, ‘iets te sterk’ zou hij achteraf toegeven, want hij moest noodgedwongen wat gas terugnemen, om finaal als 19° over de meet te komen. Lander had zijn koers ogenschijnlijk iets beter ingedeeld, en verkleinde stelselmatig de kloof op zijn goede vriend. Luid aangemoedigd door zijn trainer Michael en trainingsmaat Han Raets (start pas volgende week normaal…) legde hij beslag op de 20° plaats, exact 12 seconden achter Lode.

Laatste hoogtepunt van de dag werden de korte crossen. Bij  de heren waren 2 van onze juniors actief, zijnde HERA-man Seppe Bossaert en onze Betekomse 400m-800m man Tom Demarsin. Na welgeteld 2760m overschreden ze als 4° en 6° junior de meet, met voor beiden alweer een ‘positief gevoel’ als extra wedstrijdbonus, en vooral een extra winteropbouw richting de komende indoormaanden, en vooral de voorjaarsfase op de piste. Bij de dames zagen we om dezelfde reden Liselot Smolders haar winterspikes aantrekken, en zij bleek finaal waarschijnlijk de sterkste dame in koers te midden van 21 andere vrouwen. Toch stond ze niet op het hoogste schavotje. Eerst was het de thuisloopster Sofie Lauwers, die als door een wesp gestoken er al vrij snel vanonder muisde, en het was onze eigen ROBA-dame die de kloof enigszins binnen de perken, en dus … ‘haalbaar’ hield.  Op een goede 600m van de meet was het dan de Antwerp-topper Renee Eykens, in 2016 … 2’00”00 op de 800m, die de kloof stelselmatig dicht liep, en daar twijfelde Liselot net ietsjes te lang om niet mee te schuiven. Als je ziet met welke snelheid ze op 150m van de meet niet alleen de RAM-atlete voorbij snelde, maar ook nog Renée quasi bij het nekvel te pakken had, kunnen we niet anders stellen dan dat ze waarschijnlijk de sterkste dame in koers was. Niet getreurd, een 2° plaats in dat gezelschap (zie foto), daar kan je gerust mee thuiskomen …

Rudy
 
Uitslag: zie ‘Atletiekleven’