Verslag BK Juniors/Beloften in Herve

18/09/2021 - Herve (BK JUN/BEL)

Goud voor Liselot, zilver voor Yorick en brons voor Stien!

Voorbije WE was het verzamelen geblazen voor onze beste juniors en beloften, die de strijd aangingen met als inzet de Belgische titel. Plaats van het gebeuren was het Luikse stadje Herve, zowat het centrum van de gelijknamige streek in het noorden van de provincie Luik. En als we de aanwezigen mogen geloven, heeft de plaatselijke accommodatie, alsook hun organisatorisch kunnen niet bepaald een hoogstaande indruk nagelaten… We kregen reacties binnen als ‘nationaal kampioenschap onwaardig stadion (slechts 6 banen, ook in de rechte lijn…), met veel te weinig parking, nauwelijks ruimte om op te warmen en slechts 2 toiletten. Er heerste ook niet meteen die wat bijzondere sfeer, zo typisch voor een nationaal kampioenschap.

Helemaal lastig was het blijkbaar tekort aan aanwezige juryleden. Vraag het maar onze junior Stien De Meyer, wiens speerwedstrijd met 1 uur vertraging opstartte, omdat ze maar 1 team juryleden voor de kampnummers hadden blijkbaar. Met 32m29 werd ze uiteindelijk 7°, maar haar moment van glorie kende ze evenwel aan de kogelstand, waar haar 10m20-worp goed bleek te zijn voor de 3° plaats, en dus bronzen medaille. Onze werptrainer Floris zag dat het ‘goed’ was. Proficiat, beste Stien!

Ook rond dat podiumgebeuren was er niet meteen een ‘BK-gevoel’, wisten onze volgers te vertellen. Bijvoorbeeld … geen Belgisch volkslied, en slechts één verdwaalde Belgische vlag…
Een oproepkamer was er gelukkig wel, maar ook daar verliep het niet zoals onze al iets meer ervaren atleten gewend waren. En ja, dat schitterende initiatief van in Lier (Nat kamp cad/schol), namelijk het ‘afwerken van het podiumgebeuren meteen na de wedstrijd’ was nog niet doorgedrongen tot in het nochtans mooie land van Herve.
De sfeer moest dus door de atleten worden aangebracht, en daar zijn onze ‘mannen van Berlare’ meestal sterk in, maar ditmaal lag het toch enigszins anders. Matthias Eeckhout liep als 5° over de meet, na zijn 1500m (4’01”10), waar hij  pakweg 500m voor de finish een kloofje moest toestaan, en dat niet meer kon rechttrekken. Elias De Wilde (10’54”05) bleef trouw aan zijn 3000stp-nummer maar ook hij kwam niet met een nieuwe besttijd terug uit het Waalse gewest. En Runar en Gust, baalden al helemaal, nadat ze vroegtijdig waren uitgestapt. Net een mindere dag, uitgerekend op de belangrijkste dag van het seizoen … ‘het kan verkeren’ zei Bredero  …

Ook Merel Geerts zou er niet in slagen om de sfeer onder de Roba-volgers op te krikken, maar zij kon wel serieuze verzachtende opstandigheden inroepen, want de dagen voorafgaande aan deze titelstrijd was ze ziek geworden. Dus zonder al te veel ‘verwachtingen’ stond ze aan de startlijn, van de 1500m beloften, waar eerst zeer tactisch werd gelopen (900m rustig …), om vervolgens te ontploffen in de laatste 600m, en waar het gebrek aan kracht door het ziek zijn, meteen cash werd betaald. Merel werd finaal toch nog 5°, en dat in een tijd van 4’57”07. Maar net als haar mannelijke collega’s van onze Berlare-kern mag ook Merel met trots terugblikken op de voorbije zomercampagne, die gelukkig al wat ‘vrijer’ was dan die van 2020, maar toch nog niet als ‘normaal’ aanvoelde.
Trainer Dirk had nog een 2° atleet op de tartanpiste aldaar rondlopen, die zijn uitstekend seizoen hier kon verzilveren met eremetaal. We hebben het natuurlijk over onze Yorick Van De Kerkhove, die samen met 13 andere beloften het mooie 5000m-nummer hadden uitgekozen voor de strijd op goud, zilver en brons. Eén onder hen was niemand minder dan de Europese kampioen 1500m, de EA-atleet Ruben Verheyden, wat er de taak niet minder gemakkelijk op maakte. Maar Yorick liep met vertrouwen, liet zich absoluut niet kisten, zat voortdurend in de top-4, en nam op 2 ronden van het einde de handschoen op, door er vandoor te ritsen, met alleen die 1500m-topper nog in zijn spoor. Met nog een kleine 400m te gaan stak Yorick nog een tandje bij, maar Ruben Verheyden capituleerde niet, en in de laatste rechte lijn maakte hij duidelijk hoe hij de pikorde zag in deze titelkoers. Yorick mag beretrots zijn op die 2° plaats en de zilveren plak, als ultieme beloning van zijn zeer mooie zomerperiode. En die nieuwe persoonlijke besttijd van 14’34”72 vormt meteen een maatstaf voor de volgende pistecampagne. SCHITTEREND, BESTE YORICK!

Met de bronzen medaille van Stien, en de zilveren van Yorick was het uitkijken naar het 3° eremetaal, en daarvoor rekenden we stiekem op onze Liselot Smolders. Haar een beetje kennende moet ze daar met heel wat stress hebben rondgelopen, want dit was toch wel de koers die ze zelf met stip had aangeduid al van bij het begin van het jaar. Een zomer waarin ze haar 800m PR-tijd verlegde van 2’14” naar 2’07”20, en daardoor netjes in de Belgische top-8 is beland. De luxe van die positie is dat je in de betere koersen (vb Flanderscup) maar moet meeschuiven tussen de Belgische toppers, zonder de druk van ‘ik moet het initiatief op mij nemen’, en zonder dat iedereen langs de zijlijn verwacht dat u de ‘te kloppen dame bent’. Voor het eerst werd ze hier dus uit die comfortzone getrokken, niet alleen door de Roba-volgers, maar evenzeer door zichzelf. Zij zou ditmaal zelf de koers moeten dragen, en het volle gewicht van de ‘favorietenrol’ op haar schouders moeten torsen.
Wat de concurrentie niet wist was het fysieke ongemak (ontstekingsproces in de voet, met pijn bij het lopen) waarmee ze de laatste weken te kampen had, en dat natuurlijk roet in het eten strooide van Willy’s afrondend trainingsschema. Meteen nog een extra dosis kopzorgen, die het geloof in eigen kunnen een extra knauw gaf.
Voorbije zaterdag was het dan zover… het langverwachte kampioenschap, eentje dat ze voor het eerst in haar leven winnend kon afsluiten, meer zelfs, waar zij als favoriete stond geboekt, en dus winnend moest afsluiten.
Tijdens de autorit naar ginds, met papa Dirk als rustbrenger achter het stuur, kreeg de voet een laatste verzachtend ijsbad te verwerken. Ook de opwarming was er eentje van een bescheiden niveau (een kwartier ingelopen, gestretcht en drie versnellingen), en net voor de start werd nog even de reflex spray en cooling spray uit te tas gehaald. Liselot startte erg behoudend, kwam pas na een 100-tal meter op kop, en passeerde de bel in een gezapig tempo van om en bij de 64 seconden. Pas in de voorlaatste bocht sloeg ze een kleine kloof, maar haar naaste rivale Milly Welsch voelde dat onze ROBA-dame niet in haar normale doen was, en schoof de laatste 50m terug in de tred van Liselot, die hemel en aarde moest verzetten om amper .. 20 hondersten (2’12”29 tegenover 2’12”47) over te houden …  De buit was binnen, oververdiend na zo’n schitterend seizoen, maar het had bloed, zweet en letterlijk tranen (veel pijn in de voet) gekost. Ze omschrijft zichzelf als een ‘triestige, kreupele kampioene’.  
Ondertussen zijn we een weekje verder, en heeft dat ellendig gevoel gelukkig plaats gemaakt voor terechte trots. Beste Liselot, dit pakken ze u NOOIT MEER AF, vandaar van harte gefeliciteerd met deze Belgische titel 800m voor beloften!

Rudy

uitslag
JUN - 1500 - Heren
Reeks: 1 (15 deelnemers)
  5 0819 Eeckhout Mathias 2003 ROBA 4:01.10
JUN - 3000st - Heren (0,91m)
Reeks: 1 (5 deelnemers)
  5 0818 De Wilde Elias 2003 ROBA 10:54.05
JUN - kogel - Dames (4kg)
Reeks: 1 (10 deelnemers)
  3 0659 De Meyer Stien 2003 ROBA 10.20m
JUN - speer - Dames (0,6kg)
Reeks: 1 (10 deelnemers)
  7 0659 De Meyer Stien 2003 ROBA 32.29m
BEL - 800 - Dames
Reeks: 1 (5 deelnemers)
  1 1792 Smolders Liselot 1999 ROBA 2:12.29
BEL - 1500 - Dames
Reeks: 1 (8 deelnemers)
  6 2073 Geerts Merel 2001 ROBA 4:57.07
BEL - 5000 - Heren
Reeks: 1 (14 deelnemers)
  2 2616 Van De Kerkhove Yorick 2001 ROBA 14:34.72 (PR)