Eerste wedstrijden sinds Corona...

We kijken reikhalzend uit naar de eerste wedstrijden ….

Beste Roba’s, het is alweer een tijdje geleden dat we als ROBA-redactie nog iets van ons hebben laten horen. De laatste maal zaten we zelfs nog in volle coronacrisis, met een volstrekte onzekerheid in onze maag wat betreft het verdere verloop van de zomercampagne, alsook de fase nadien. Zo kondigden we in één van onze laatste berichten met pijn in het hart de beslissing aan om onze viering van '20 jaar ROBA' van de extra sportieve ROBA-kalender te schrappen. Het schitterende feest dat wij voor ogen hadden in de Wespelaarse sporthal zou immers nooit de huidige reglementering van de Nationale veiligheidsraad trotseren. In juni kregen we dan het signaal dat vanaf de 15° van die maand de clubs terug met groepstrainingen mochten heropstarten, zij het onder allerlei beperkingen qua ‘afstand bewaren’ (trainen in ‘groepsbubbels’), mondmaskers voor de trainers en de ontsmettingsstoffen steeds binnen handbereik. Daar de cijfers qua aantal besmettingen, hospitalisatie en aantal overlijdens steeds hoopvoller werden begon ook de roep naar ‘opstart van wedstrijden’ toe te nemen.

Ondertussen weten we dat éénieder vanaf 1 augustus terug aan de slag kan, al is het zeker geen terugkeer naar het ‘oude normaal’. Van de oorspronkelijke wedstrijdkalender blijft immers maar een fractie over, en door de beperkingen qua aantal deelnemers hier en daar, plus de restricties wat betreft de toeschouwers en zelfs trainers, is het maar zeer de vraag of die meetings ook als ‘normaal’ zullen aanvoelen en beleven. Maar laat ons niet fatalistisch zijn, en onze hardwerkende atleten en hun trainers eindelijk de kans geven om hun trainingsarbeid om te zetten in ‘tijden’ en ‘afstanden’. En we moeten er vooral met z’n allen voor zorgen dat het virus geen 2° kans krijgt om de boel weer gedeeltelijk te blokkeren, want als het terug misloopt (en de eerste signalen zijn daar …) is het omdat sommige mensen vanuit hun ‘ik-cultuur’ gewillige gastheer en ‘overdrager’ willen spelen, en daarbij lijken te vergeten dat ze nog ouders hebben die binnen hun fameuze bubbel zitten op zondagnamiddag, ja zelfs nog grootouders, die dit spektakel vanuit hun woonzorgcentrum-kamertje met lede ogen moeten toezien … onbegrijpelijk …

Alleen al hierom is atletiek zo’n enorm goede leerschool, los van talent of de soms grenzeloze ambitie. Echte atletiekbeoefenaars hebben immers één zaak gemeen en dat is ‘planmatig denken en werken’ en zich dus zich zo en zo moeten houden aan afspraken. (trainingsmomenten, herstelfases, voeding, …) Dat is dus ‘perfect normaal jong kunnen zijn’, ‘gezond en gelukkig leven’, doch zonder de held uit te hangen na sluitingstijd op de markt in Knokke Heist, of stiekem te midden van een maisveld in Overijse een feestje te bouwen als dertigers onder mekaar …

In de 3 artikels van april en mei kon u al lezen hoe onze trainers en vooral ook de atleten haast ‘snakten’ naar dat weer ‘samenzijn’, dat in groep ongestoord samen kunnen trainen, en die primaire behoefte van ons als ‘sociaal wezen’ is dus sinds half juni al enigszins ingevuld. Maar nu komt er natuurlijk een 2° facet bij, het kunnen verzilveren van die trainingsarbeid. Van jong tot oud, ja werkelijk iedereen kijkt reikhalzend uit op het eerste startschot, op die eerste oproep naar het nemen van een sprong of het hanteren van een werptuig te midden van concurrenten met een ander clubtruitje aan.

Onze jeugdtrainers hebben ondertussen een afgeslankt clubprogramma samengesteld met natuurlijk vooral jongerenmeetings in de buurt. Absoluut hoogtepunt binnen die opsomming van aangeprezen meetings moet vooral onze eigen jeugdmeeting worden in Diest op 6 september. Zeker voor de jongens en meisjes van onze DAK-kern zal dit tot een sportieve hoogdag uitgroeien, en daar wordt nu al keihard naar toegeleefd. Met maar liefst 107 inschrijvingen zitten de ‘3 weken atletiekkampen’ propvol wist trainer Jo ons te vertellen, waar techniek en vooral … ‘veel sportieve leute maken’ de rode draad doorheen het gebeuren wordt. Maar ook in Wespelaar, Betekom en bij onze jonge vrienden uit Berlare hebben ze die 6° september met fluo-gele stift aangeduid. Vanaf het moment dat trainen in groepen van 20 personen werd toegelaten, zegt trainer Nathalie, waren de HERA-atleten zeer enthousiast en talrijk aanwezig op de Wespelaarse piste. Meteen werd pijnlijk duidelijk welke atleten tijdens de corona zijn blijven trainen en welke het iets rustiger aan hebben gedaan. Maar vooral was iedereen enorm blij dat de trainingen terug van start konden gaan, inclusief de diverse HERA-trainers. In het begin was het wel wat aanpassen met al deze extra regels en voorzorgsmaatregelen, maar ondertussen is het al routine geworden. Ondanks de corona, zijn toch veel HERA-jongeren nog op kamp of op vakantie tijdens de maanden juli en augustus waardoor iedereen aan verschillende wedstrijden zal deelnemen.

Datzelfde zien we natuurlijk ook gebeuren in Betekom, waar de traditionele volksverhuizing op dinsdag en donderdag nog niet haar normale proporties heeft aangenomen. Maar ook daar staan ze te popelen om er terug echt in te vliegen wat ze hebben geconcretiseerd met het organiseren van een ‘testmeeting’, nu zaterdag 25 juli, met alles erop en eraan zoals een normale wedstrijd, en dat voor onze eigen ROBA-atleten en de vrienden van RCTienen. Ook vanuit de suikerstad zullen officiëlen mee afzakken naar Betekom om er een echte ‘test meeting’ van te maken. En deze titel, ‘testmeeting’ dekt meteen perfect de lading, want als er bij quasi al onze ROBA’s één gevoel overheerst, is het wel de ‘onzekerheid’ van hoe ver staat het al met de conditie, ja zeg maar … ‘het tasten in het duister’ over de eigen fysieke paraatheid. Dit geldt niet alleen voor onze jeugd, maar ook voor onze ‘betere atleten’. Ook zij snakken naar de geur van het tartan, naar het ritueel met de startblokken, de concentratie net voor het betreden van de discusring, of die spanning aan de startlijn van een fondnummer …

Denken we bijvoorbeeld aan onze YA-man Cedric Van de Putte, die de ‘testmeeting te Betekom niet laat passeren. Hij schrijft:
'Voor het eerst in enkele jaren slaag ik er momenteel in om op een consistente manier te trainen. Afgelopen donderdag keerden we met de groep terug van onze hoogtestage in Italië. Daar slaagde ik erin om voor het eerst in bijna drie jaar weken van boven de 100km af te haspelen. Puur conditioneel kan ik dus zeker niet klagen over het huidige vormpeil. Puur ‘wedstrijd specifiek’ werd er nog niet getraind, dus is het nog een beetje koffiedik kijken in hoeverre we klaar zijn voor de komende wedstrijden. Hiervoor zal de oefenwedstrijd in Betekom een goede test zijn. Nadien volgt het Belgisch Kampioenschap 10km te Lokeren, dat ook eerder zal dienen om wedstrijdritme op te doen. Gezien de conditionele achterstand van de afgelopen jaren en het feit dat ik al drie jaar geen 10km liep, lijkt het ons niet meteen plausibel dat ik op dergelijke wedstrijd vooraan kan meestrijden. Daarna volgt hopelijk een kort maar krachtig pisteseizoen, al is het momenteel nog wat gissen over hoe dat er precies zal uitzien. Ik hoop alvast de afgelopen trainingsperiode te kunnen verzilveren in competitie.'

Cedric, samen met z’n atleten aan het zweten in het veilige Madonna di Campiglio (nul komma nul toeristen, en kunnen trainen binnen de eigen trainingsbubbel, …)

Het ‘koffiedik kijken’ dat Cedric zo mooi omschrijft, proef je ook bij onze andere ROBA-seniors.
De zinssnede ‘ik hoop op …’  komt haast bij iedereen terug, zo ook bij Wesley De Kerpel, die meldt:
'Ikzelf heb de laatste maanden vaak doelen verschoven aangezien de competitiehervatting ook steeds opschoof. Een lastige periode om te trainen en om gefocust te blijven. Het werd ook moeilijker om echte motivatie te vinden voor zware trainingen, aangezien de beloning (een goede race) er gewoonweg niet was. Als alles goed gaat zal ik op 1 augustus van start gaan op de meeting in Huizingen, een 3000m. Daarna zal het waarschijnlijk rechtstreeks naar het BK 5000m gaan en nog enkele weken later de nacht van Heusden. Voorlopig zijn dit de enige competities op de planning. Fysiek gezien is het voor mij een vreemde periode. Ik ben regelmatig vermoeid de laatste weken en soms kan ik op training dan weer zéér sterk voor de dag komen. Ook dit heeft waarschijnlijk met die lange competitieloze periode te maken. Ik hoop fit en fris te zijn binnen enkele weken, het mag nu wel eens … echt beginnen.'

Wesley zal daar tijdens z’n eerste meeting van het seizoen, in Huizingen, nog andere Roba’s tegen het lijf lopen. Op die ‘Flanders cup' meeting van onze collega’s van OEH zal ook onze discustopper Katelijne Lyssens haar opwachting maken, en daar is een goede reden voor zoals ze zelf aangeeft:
'Al minder dan twee weken wachten voordat we weer kunnen proeven van competitie... !!
De eerste wedstrijd waar ik zal deelnemen is de organisatie van OEH in Huizingen, de club van mijn trainer Ludwig Petroons. De deelnemerslijst daar is al meteen niet van de minste. Fijn om zo weer in het wedstrijdritme te geraken. Ik heb op deze piste nog nooit goed gepresteerd, benieuwd hoe het dit jaar zal gaan... Verder zit ook het BK AC eraan te komen. Ben erg gemotiveerd om een tweede Belgische titel te halen.
Hopelijk komt het kampioenschap niet te vroeg voor mij. Ik heb er erg veel zin in. Hoewel ik besef dat dit jaar vreemd verlopen is en de voorbereiding niet ideaal, heb ik stiekem toch nog enige verwachtingen. Het is nu drie jaar geleden dat ik mijn PB (52m81) neerzette. Ik zit op mijn honger en gezien de trainingen de laatste weken weer redelijk goed verlopen, is een goede prestatie dit jaar niet onmogelijk. Fysiek gaat het de goede kant uit. Schouderpijnen zijn weer onder controle, en in mijn heup kreeg ik ondertussen een inspuiting met cortisone die stilaan zijn werk doet. Technisch heb ik nog heel wat worpen nodig om standvastigheid in de uitvoering te verkrijgen. De afworp is momenteel het grootste werkpunt. Hopelijk werkt mijn lichaam mee zodanig dat we niet meer tegengehouden worden in de technische opbouw. Voldoende herhalingen kunnen uitvoeren is de sleutel tot een goede prestatie eind dit jaar. Let's go!'

Qua ambities kan dit tellen, en daar is absoluut niets mis mee, wel integendeel. Ook onze topper Nina Lauwaert barst van ambities, zoveel is duidelijk! Voorbije weken berichtte ze vanuit Sankt Moritz dat ze niet alleen in Lokeren (Belg. Kamp 10km op de weg) en op het Belgisch kampioenschap (5000m) wil schitteren, maar vooral haar laatste mailtje deed de supportersgevoelens bij ondergetekende behoorlijk aanzwellen. Ze schreef zonder verpinken …
'Beste Rudy, ik heb nog een nieuwtje voor u …
… ik ga op de Memorial Ivo Van Damme het Belgisch uurrecord aanvallen!  
En ze vermeldde er netjes nog even bij …
… zet er misschien iets van op de ROBA-website om zodoende wat supporters te verzamelen…'
Voilà, beste Nina, dat is bij deze vervuld, en weet dat we met z’n allen als één blok achter u staan, en zullen duimen voor deze schitterende uitdaging.  

Beste ROBA’s, laat ons hopen dat de coronasituatie niet voor een 2° maal roet in het eten gooit, want het zou daar op 15 en 16 augustus wel eens bijzonder boeiend kunnen worden in Brussel op het nationaal kampioenschap. Naast de reeds net genoemde ROBA-toppers trekken ook Inge Bellemans en Sietske Lenchant vol goede moed naar onze hoofdstad. Inge meldt:
'Ik kijk er enorm naar uit om me te kunnen meten, want de sprinttrainingen gaan zeer goed. De testmeeting in Betekom is de eerste stap. Daarna kan ik hopelijk deelnemen aan een paar hordenwedstrijden om zo toch min of meer voorbereid te zijn op het BK AC.  Ik heb net een hamstringblessure achter de rug, maar voel me ondanks de alternatieve trainingen heel sterk en fit. Alleen het ritme op de horden nog wat terugvinden en dan komt het dik in orde!'
En ook Sietske laat er geen twijfel over bestaan dat we haar tegen het lijf zullen lopen in het Koning Boudewijnstadion, al hebben de voorbije maanden ook bij haar er pittig op ingehakt. Ze schrijft:
'Ik ga het BK AC zeker meedoen. Mijn voorkeur gaat uit naar kogel en speerwerpen, maar indien het uurrooster dit niet toelaat kan ook verspringen en/of hoogspringen op het programma staan. Ik tracht vooraf nog enkele ‘kleinere’ meetings mee te pikken richting deze nummers en misschien dat ik ook wel ergens eens een 100m wil doen om mijn vorm te testen. Het is een bewogen jaar geweest en ik heb vlak na de volledige ‘lock down’ beslist me niet verder te focussen op meerkamp. Het seizoen ga ik proberen te laten doorlopen tot half september waarna ik toch nog een weekje rust inlas alvorens weer te starten aan een nieuw seizoen.
Fysiek zit het zeker nog niet op punt. Op veel vlakken (snelheid, kracht, techniek) zijn nog veel zaken te verbeteren. We hebben geen écht groot doel meer gemaakt in 2020. Ik tracht vooral vooruit te kijken en door te werken naar 2021! Hopelijk wordt dat een ’normaal jaar’ en kan ik daar dus laten zien wat ik in me heb (en wat ik ook deze winter al wat liet zien). Van een echt ’toeleven’ naar de wedstrijden dit jaar is dus geen sprake. We kijken wat eruit komt met eerder ‘wintergerichte’ trainingen. Zin om een wedstrijd te doen heb ik wel :-) al is het toch moeilijk om naar een wedstrijd toe te leven wetende dat je er niet specifiek naar hebt opgebouwd en het dus alle kanten uit kan! We zien dus wel wat het wordt! Plezier hebben in wat je doet, dat is het belangrijkste en de reden dat we het ook blijven doen ;-).'

Sietske … eerlijk als altijd …
En die eerlijkheid, dat gevoel van … ‘wat is dit allemaal’  … vinden we ook terug bij onze trainers.

Zo schrijft Peter Dreessen, toch niet de eerste de beste,

'… ‘het is een planning met heel wat vraagtekens’ …  uiteraard zal outdoor 2020 de geschiedenis ingaan als het seizoen waarin weinig atletieknieuws te rapen zal vallen op sportief vlak. Van zo gauw we konden hebben we de trainingen hervat met in het achterhoofd opnieuw opbouwen naar "iets" toe. De beslissing om pas in augustus opnieuw te starten viel uiteraard op een koude steen. Zeker omdat heel wat organisatoren beslisten om niet te organiseren of met heel wat beperkingen qua proeven of deelnemers. Het zal dus een hele klus worden om überhaupt ergens aan de bak te komen. Voorlopig staat Lommel, Herentals en Oordegem op het programma in augustus, al ligt nog niet alles vast. En wat is definitief natuurlijk. Met het BK AC, Cad/Schol en Meerkamp zijn de doelen dezelfde als altijd. Al de rest is ‘voorbereiding tot’.
Ik heb verschillende malen mijn planning moeten omgooien. Gebrek aan trainingsmomenten, faciliteiten om te trainen, atleten in examens of vakantie, beperkingen van de overheid, kortom heel wat puzzelwerk om toch tot een aanvaardbaar schema te komen. Conditioneel zitten de meesten wel goed, conditie konden ze namelijk het best onderhouden. Technisch werken bleek meer een probleem en daar zal het ook niet 100% mee in orde zijn en wellicht ook niet meer worden. Teveel trainingen zijn niet uitgevoerd om goed te zijn. Het zal dus zeker geen top-zomer worden. We maken er uiteraard het beste van als corona het toelaat tenminste. Met al die opstootjes van het virus hou ik er toch rekening mee dat één en ander toch nog anders zal zijn dan we nu veronderstellen. Ik herhaal … ‘een planning met heel wat vraagtekens dus’.'

Als trainer met een mondmasker moeten rondlopen, wie had dat ooit durven denken …
Maar het is ondertussen al een wekenlange realiteit, en zolang we niet over een vaccin beschikken zal dat een vast ritueel blijven. Letterlijk ‘Kort op het vel van uw atleten zitten’ is immers een basisvoorwaarde om goed te kunnen coachen, zeker bij de jonge atleten behorende tot de ‘middengroep’’ (cad-schol-jun). Een stelling die door vrijwel al onze ROBA-trainers perfect wordt onderschreven. Neem bijvoorbeeld Willy Van Ham, die zich niet laat afschrikken door dat COVID-19 monster, en er altijd staat voor z’n gasten. Hij schrijft:  
'De trainingen tijdens de voorgaande coronamaanden werden door alle atleten uit mijn groep goed tot zeer goed opgevolgd, en daar ben ik wel fier op. Het getuigt van doorzettingsvermogen en inzet, al was het koffiedik kijken wat de rest van het zomerseizoen nog zou brengen wat competitie betreft. De voorbije maanden werd er gewerkt om de algemene conditie op een hoog peil te houden en sinds het bericht kwam dat de competitie in augustus weer hervat kon worden waardoor de specifieke trainingen terug werden bovengehaald. Vermits vele atleten eerstejaars cadet of scholier zijn wordt het niet eenvoudig om een plaats te veroveren in zowel het Vlaamse als Belgische deelnemerslijst, maar toch denk ik dat een aantal atleten in staat zijn de oude selectienorm te halen. De individuele testjes die we de laatste weken in de schema’s verwerkten tonen aan dat iedereen reeds op een hoog niveau presteert.
Tweedejaarsjunior Milan heeft dit zomerseizoen slechts één groot doel: “Minstens podium halen op het BK juniors, en liefst op het hoogste schavotje”. Hij is enorm gemotiveerd en als kwaaltjes of blessures achterwege blijven zou zijn droom wel eens werkelijkheid kunnen worden. Nog zo iemand waarvan de motivatie en de wil om grote prestaties uit de benen te schudden is belofte Liselot Smolders die terug is van weggeweest. Ongelooflijk wat die op training presteert en altijd “tot het gaatje” gaat. Van “Smolderske” gaan we nog leuke dingen te zien krijgen tijdens de komende 400 en 800 wedstrijden als de stress niet toeslaat. Als ik even terug denk aan de topjaren van 1990 - 2000 (HERA) en 2000 tot 2007 (ROBA) waar ik het voorrecht had om ook met een groep talentvolle, supergemotiveerde atleten te mogen werken, dan hoop ik uit de grond van mijn hart dat ik, ondanks mijn gevorderde leeftijd, mijn steentje mag en kan bijdragen om nog een aantal mooie momenten aan dit arsenaal toe te voegen.'

Ook Dirk Van Kerckhoven heeft natuurlijk niet stil gezeten, zoals je uit het verslag van Wesley al kon afleiden. Altijd een ideaal figuur om mee af te ronden, gezien zijn optimistische aard.
'De laatste maanden hebben we veel op uithouding getraind, zodat de basis uithouding voor iederéén wel zeer goed is. Voor de afstandslopers waren de lange tempo's een makkie, de halve-fondlopers daarentegen zijn content dat dat hoofdstuk voorlopig voorbij is. Tussendoor hebben we een 3000m, 1500m en 5000m of 800m als test gelopen en dat zag er veel belovend uit. Nu zijn we een 14 dagen al specifieker aan het trainen naar de wedstrijden toe. Omdat we toen niet wisten dat er piste meetings georganiseerd  gingen worden hebben een aantal zich ingeschreven voor het Nationaal kampioenschap 10km op de weg.
De eerste pistemeeting gaat Herentals of St Niklaas worden, nadien hopelijk ook het Belgisch kampioenschap op de piste in Brussel. We proberen wel zoveel wedstrijden te lopen in de maand augustus en september en er elke keer het beste van te maken, want de onzekerheid (aantal deelnemers en de corona) blijft toch parten spelen. Maar vooral … de sfeer is heel goed in de groep en dat maakt het mij makkelijker om de trainingen in deze uitzonderlijke periode met de glimlach te aanzien …'

Mooier zou ik het niet kunnen afronden …  beste clubgenoten …

Tot in Betekom !!!!

Groeten,
rudy